گزارش ماهانه انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ)

 

نقض سیستماتیک حقوق انسانی آذربایجانیها در ایران در ماه سپتامبر ۲۰۰۹ همچون ماههای گذشته ادامه داشت. همزمان با سالروزاعتراضات آذربایجانیها در یک مهر ( سالروز بازگشائی مدارس در ایران) فشار بر آنها افزایش یافته و آذربایجانیها در این ماه مورد بازداشتهای خودسرانه و آزار و اذیت قرار گرفتند و از حق داشتن وکیل در دوران بازداشت و ملاقات با خانواده محروم بودند و صدور احکام قضایی برای فعالان حقوق زبانی و فعالین حقوق بشرآذربایجانی در این ماه نیز ادامه یافت. فعالین دانشجویی آذربایجانی از ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد محروم شدند. حکومت ایران زندانیان سیاسی آذربایجانی را از دسترسی به امکانات پزشکی در زندان محروم کرده است و مقامات قضایی و امنیتی با درخواست این زندانیان برای اعطای مرخصی به منظور انجام معالجات پزشکی در خارج از زندان مخالفت می کنند.



وضعیت وخیم جسمی سعید متین پور و عدم دسترسی وی به مراقبتهای پزشکی
سعید متین پور فعال حقوق بشر و روزنامه نگار زندانی آذربایجانی که به هشت سال زندان محکوم شده است در شرایط وخیم جسمی دربند مالی زندان اوین به سر می برد و امکان دسترسی به پزشک را ندارد.


این فعال حقوق بشر و روزنامه نگار زندانی آذربایجانی روز شنبه ۲۸ شهریور ۸۸ ( ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۹) دچار مشکل قلبی و ریوی شده است.قلب و دست چپ متین پور به شدت درد می کرده و درد به پشت ریه های وی متقل می شده است واو قادر به تکلم نبوده و صورتش زرد شده بود.
همبندیان این زندانی سیاسی آذربایجانی پس از مشاهده وضعیت او بلافاصله وی را به بهداری زندان منتقل کرده اند. پزشک زندان بدون اینکه متین پور را معاینه کند مشکل او را عصبی تشخیص داده و با تزریق سه آمپول او را به بند منتقل کرده است. متین پور به رفتار پزشک در تجویز دارو بدون معاینه اعتراض کرده و از دریافت داروهای ویژه اعصاب که برای وی تجویز شده امتناع کرده است.
متین پور پس از بازگشت از بهداری زندان اوین با منزل تماس گرفته است اما به دلیل سرفه ممتد ناشی از عفونت ریه نتوانسته است با همسرش صحبت کند. وی به دلیل بیماری معده قادر به مصرف آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت ریه نیست.


در طی ماههای گذشته متین پور دو بار تقاضای مرخصی جهت درمان در خارج از زندان را نموده است اما درخواستهای او علیرغم پیگیریهای خانواده و وکیل، توسط قاضی حداد رئیس دادسرای امنیت تهران رد شده است.


متین پور از بیماریهای قلب و ریه و ناراحتی های گوارشی بویژه خونریزی معده، کمر درد و سرگیجه های شدید رنج می برد که این ناراحتی ها اخیرا تشدید شده است.عطیه طاهری همسر این فعال حقوق بشر و روزنامه نگار زندانی پس از ملاقات با وی در روز شنبه ۴ مهر ۸۸ ( ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۶) وضعیت وی را نگران کننده توصیف کرده است.


این فعال حقوق بشر و روزنامه نگار آذربایجانی ۴ خرداد ۸۶ ( ۲۵ می ۲۰۰۷) در زنجان بازداشت و مدت ۹ ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین در بازداشت وزارت اطلاعات ایران بوده است. وی در این مدت تحت شکنجه شدید جسمی و روحی جهت اقرار به کارهای ناکرده قرار داشته است.


متین پور در جریان پرونده ای که مربوط به حضور عده ای از شخصیتهای آذربایجانی در کنفرانسی حقوق بشری در کشور ترکیه بود با اتهام سنگین همکاری با دول خارجی متخاصم و تبلیغ علیه نظام مواجه گردیده است.شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران این روزنامه نگار و فعال حقوق بشر آذربایجانی را به هشت سال حبس محکوم کرده است. مستندات دادگاه برای صدور این حکم اعترافاتی است که تحت شکنجه از متین پور و دیگر بازداشت شدگان گرفته شده بود.


متین پور فارغ التحصیل فلسفه از دانشگاه تهران است که به دلیل فعالیت هایش در دفاع از هویت آذربایجانی، نوشتن مقالات در وبلاگ شخصی و نشریات آذربایجانی، پیگیری وضعیت فعالان بازداشت شده آذربایجانی و انتقادهای صریح و بی پرده نسبت به آنچه که آنها را سیاستهای نژاد پرستانه و غیرانسانی حکومت ایران علیه آذربایجانیها می دانست مورد خشم حکومت ایران قرار گرفته است. او مقالات بسیاری در زمینه حقوق ملی و زبانی آذربایجانیها دارد که در نشریات کشور منتشر شده است.
سازمان گزارشگران بدون مرز طی بیانیه ای در روز ۲ مهر ۸۸ ( ۲۴ سپتامبر۲۰۰۹) با رد ادعای رهبران ایران که این کشور را آزاد ترین کشور جهان اعلام کرده اند نسبت به محرومیت سعید متین پور از درمان پزشکی اعتراض کرده و اعلام کرده است که روزنامه نگاران در ایران از همه حقوق ابتدایی خود محروم هستند.


پیش از این نیزسازمان عفو بین الملل، فرانت لاین، انجمن بین المللی قلم و کمیته دفاع از روزنامه نگاران طی بیانیه های جداگانه ای از مسئولین حکومت ایران خواسته بودند تا متین پور را بدون قید و شرط آزاد کند.این نهادها اعلام کرده اند که سعید متین پور زندانی عقیده و وجدان است.


بازداشت فعالین مدنی در آذربایجان


یک مهر(۲۳ سپتامبر) مصادف با بازگشایی مدارس در ایران است و ممنوعیت و عدم آموزش به زبان مادری اعضای اتنیکهای غیر فارس در مدارس ایران باعث گردیده شده که این روز در بین آذربایجانیها به عنوان روزی نمادین و سالروز شروع تبعیض زبانی در ایران شناخته شود. آذربایجانیها در ایران، هرساله با پخش اعلامیه و سی دی و برگزاری تجمعات اعتراضی مسالت آمیز در این روز به سیاستهای تبعیض آمیز حکومت ایران اعتراض کرده و خواهان رسمی شدن زبان ترکی آذربایجانی و تحصیل به زبان مادری در مدارس می شوند. حکومت ایران فعالین آذربایجانی را که خواهان رسمی شدن زبان ترکی آذربایجانی و تدریس به زبان مادری در مدارس هستند را بازداشت و مورد آزار و اذیت قرار می دهد.
حسین(عارف) لسانی، محسن رفیع و حامد حیدری از فعالین مدنی آذربایجانی در اردبیل روز دوشنبه ۲۳ شهریور ۸۸ (۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹) توسط ماموران اطلاعات سپاه اردبیل بازداشت و پس از تحمل ۳ روز بازداشت موقت آزاد شده اند.
بازداشت این افراد در آستانه یک مهر (۲۳ سپتامبر) و پس از آن صورت گرفته بود که اعلامیه و سی دی هایی با مضمون حق تحصیل به زبان مادری در مدارس و رسمیت زبان ترکی آذربایجانی در سطح شهر اردبیل منتشر شده است.


ماموران امنیتی روز دوشنبه ۲۳ شهریور ۸۸ (۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹) بدون در دست داشتن حکم جلب ضمن مراجعه به مغازه محسن رفیع، وی، حسین لسانی و حامد حیدری را بازداشت کرده و اقدام به تفتیش منزل و محل کار این افراد نموده و کامپیوتر و سایر وسایل شخصی آنها را با خود برده اند. ارژنگی دادستان اردبیل پس از مطالعه پرونده این افراد دستور آزادی آنها را صادر کرده است.
حسین (عارف) لسانی و محسن رفیع از فعالین مدنی باسابقه آذربایجانی در اردبیل و برادر و خواهرزاده عباس لسانی فعال شناخته شده آذربایجانی در این شهر و حامد حیدری از فعالین دانشجویی آذربایجان در دانشگاه اصفهان هستند.


ماموران اداره اطلاعات تبریز روز دوشنبه ٣۰ شهریور ٨٨ (۲۱ سپتامبر ۲۰۰۹)حسن ارک روزنامه نگار و ابراهیم دشتی از فعالین سیاسی تبریز را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده اند.
این افراد در آستانه اعتراضات آذربایجانیها در یک مهر (سالروز بازگشایی مدارس در ایران) بازداشت شده اند. ماموران امنیتی پس از مراجعه به منزل این افراد، آنها را دستگیر و منزل و محل کارشان را مورد بازرسی قرار داده و کیس کامپیوتر، کتابها و دست نوشته های آنها را با خود برده اند.

امید شکری فعال دانشجویی و روزنامه نگار آذربایجانی، روز چهارشنبه ۲۵ شهریور ٨٨ (۱۶سپتامبر ۲۰۰۹) زمانی که برای دیدار با خانواده اش از کشور ترکیه به شهر اردبیل رفته بود توسط ماموران وزارت اطلاعات ایران بازداشت شده است.


شکری از سال ٨۶ (۲۰۰۷)جهت ادامه تحصیل در کشور ترکیه اقامت داشت.مامواران مرزی ایران پاسپورت شکری را هنگامی که وی برای دیدار با خانواده اش از مرز ترکیه وارد ایران می شده توقیف کرده و به وی گفته بودند که به اداره گذرنامه اردبیل مراجعه کند.ماموران اداره گذرنامه پس از مراجعه شکری در روز ۲۵ شهریور ٨٨ (۱۶سپتامبر ۲۰۰۹) وی را به اداره اطلاعات اردبیل ارجاع داده اند. این روزنامه نگار آذربایجانی به دنبال مراجعه به ادره اطلاعات اردبیل، توسط مامورین بازداشت شده است.
امید شکری خبرنگار خبرگزاریهای ایسنا و میراث خبر بوده است و در حد فاصل سالهای ٨۱ (۲۰۰۲) الی ٨۵ (۲۰۰۶) مدیر مسئولی نشریه دانشجویی سایان دانشگاه پیام نور اردبیل را بر عهده داشت. این نشریه دانشجویی به تبیین حقوق ملی آذربایجانیها می پرداخت و مقالاتی در زمینه تبعیض اعمال شده بر آذربایجانیها در ایران و تضییع حقوق آنها در این نشریه منتشر می شد. فعالان حقوق بشر در آذربایجان گمان می برند که بازداشت شکری با فعالیتهای دانشجویی پیشین وی در نشریه دانشجویی سایان مرتبط باشد.مسئولین وزارت علوم این نشریه دانشجویی را در خرداد ماه ٨۷ (ژوئن ۲۰۰۹) توقیف کرده بودند..


محبوب بوداقی شاعر و نویسنده آذربایجانی در زرین آباد زنجان روز ۲۶ مرداد ۸۸ ( ۱۷ آگوست ۲۰۰۹) توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شده است.


ماموران اداره اطلاعات تبریز پس از مراجعه به مغازه بوداقی در شهر زرین آباد زنجان وی را بازداشت کرده و اقدام به تفتیش منزل وی کرده اند.ماموران دست نوشته ها و کتابهای وی را با خود برده اند.بوداقی پس از تحمل ده روز بازداشت در سلول انفرادی ادارات اطلاعات زنجان و تبریز به بند مالی زندان تبریز منتقل شده است.


مسئولین قضایی تا کنون از پاسخگویی به سوالات خانواده این فعال فرهنگی در خصوص علت دستگیری و اتهامات او امتناع کرده اند و وی از حق ملاقات با وکیل محروم بوده است. این شاعر آذربایجانی پیش از دستگیری بیمار بود و از سردرد شدید رنج می برد که بیماری وی پس از انتقال به زندان تبریز تشدید شده و وی امکان دسترسی به معالجه پزشکی مناسب را ندارد. بوداقی عضو انجمن ادبی اشراق زنجان و عضو هیات تحریریه ماهنامه فرهنگی بایرام زنجان است.

صدور احکام زندان


شعبه هفتم دادگاه تجدید نظر استان اردبیل بهروز علیزاده، ودود سعادتی، رحیم غلامی، حسین حسینی و اردشیر کریمی خیاوی از فعالین مدنی آذربایجانی در اردبیل را به یکسال حبس محکوم کرده که از میان حکم زندان حسین حسینی و اردشیر کریمی خیاوی به مدت دو سال به حالت تعلیق درآمده است.


بر اساس حکم صادره اتهام عضویت در گروه جهت بر هم زدن امنیت ملی که در دادگاه بدوی به متهمین نسبت داده شده بود بدلیل فقدان مدارک لغو و دادگاه بر اساس اتهام جدید تبلیغ علیه نطام حکم به محکومیت این افراد داده است.


پیش از این شعبه یک دادگاه انقلاب اردبیل به ریاست قاضی حسن زاده طی حکمی در ۱۳ بهمن ۸۷ ( ۱ فوریه ۲۰۰۸ )عسگر اکبرزاده، بهروز علیزاده، ودود سعادتی، رحیم غلامی، حسین حسینی و اردشیر کریمی خیاوی را به اتهام عضویت در گروه و دسته جهت بر هم زدن امنیت ملی به تحمل پنج سال زندان توام با تبعید به شهرهای زاهدان، بجنورد، سمنان، همدان،کرمان و بندر عباس محکوم نموده بود.


عسگر اکبرزاده دیگر فعال سیاسی آذربایجانی در اردبیل نیز که به پنج سال حبس در زندان زاهدان محکوم گردیده بود به حکم پنج سال حبس توام با تبعید اعتراض کرده است و در انتظار صدور حکم از سوی شعبه شش دادگاه تجدید نظر استان اردبیل به سر می برد.


این فعالین آذربایجانی در فروردین ۸۷ ( آوریل ۲۰۰۸ ) بازداشت و مدت ۲۰ روز در اداره اطلاعات اردبیل تحت شکنجه شدید جسمی و روحی قرار داشته اند. این افراد خواستار تحصیل به زبان مادری در مدارس بوده و متهم هستند که در سالهای اخیر با برپایی تظاهرات در شهر‌های مختلف استان اردبیل این خواست خود را به صورت علنی ابراز داشته اند.


قانون اساسی ایران تجمع مسالمت آمیز بدون حمل سلاح را مجاز می داند اما فعالین آذربایجانی به اتهام شرکت در تجمعات مسالمت آمیز یا برگزاری این تجمعات همواره بازداشت و شکنجه و محاکمه شده و به احکام سنگین زندان محکوم می گردند.


شعبه یک دادگاه تجدید نظر استان گیلان به ریاست قاضی امیرناصری، ودود اسدی فعال مدنی آذربایجانی در رشت را به یکسال حبس تعلیقی به مدت پنج سال محکوم کرده است.


جلسه رسیدگی به پرونده اسدی روز سه شنبه ۵ خرداد ۸۸(۲۶ می ۲۰۰۹) در شعبه یک دادگاه تجدید نطر استان گیلان به ریاست قاضی امیرناصری برگزار شده بود و حکم صادره در روز۳ مهر ۸۸ (۲۵ سپتامبر ۲۰۰۹) به صورت شفاهی در اجرای احکم دادگستری گیلان به او ایلاغ شده است. اتهام اسدی تبلیغ علیه نظام و قومیت گرائی عنوان گردیده است.


پیش از این پیش از این شعبه یک دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مصطفوی نیا طی حکمی ودود اسدی و حسین رحیمی از فعالین آذربایجانی در رشت را به ترتیب به تحمل یک سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شده بودند. نامبردگان اوایل مرداد ۱۳۸۷(جولای ۲۰۰۸) توسط ماموران امنیتی رشت بازداشت و پس از تحمل بیش از یکماه بازداشت موقت در بازداشتگاه اداره اطلاعات رشت به قید وثیقه از زندان آزاد شده بودند.رحیمی در مدت بازداشت به شدت تحت شکنجه جسمی قرار گرفته و جهت دادن اعترافات دروغین تحت فشار بوده است.


فرانت لاین(سازمان بین المللی برای حفاظت از مدافعان حقوق بشر) روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷(۸ اوت۲۰۰۸) بازداشت ودود اسدی را محکوم نموده و خواهان آزادی بی قید و شرط او شده بود.
یاشار حکاک پور فعال حقوق بشر آذربایجانی که در ۱بهمن ۸۴ ( ۲۱ ژانویه ۲۰۰۶) بازداشت شده بود از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب زنجان به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است.


قاضی صادقی رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب زنجان طی حکمی در ۲۶ مرداد ۸۸ ( ۱۷ آگوست ۲۰۰۹)، اتهام این فعال حقوق بشر آذربایجانی را تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی عنوان کرده است که دادگاه حکاک پور را در رابطه با اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل شش ماه حبس تعزیری محکوم نموده و اتهام تشویش اذهان عمومی را جهت رسیدگی به دادگاه جزائی استان زنجان ارجاع نموده است.


این فعال حقوق بشر آذربایجانی پس از تحمل یکماه بازداشت در سلولهای انفرادی ادارات اطلاعات مراغه و تیریز به قید وثیقه سی میلیون تومانی و ضمات پنجاه میلیون تومانی به صورت موقت از زندان آزاد شده بود.همزمان با این بازداشت دو پرونده در دادگستری شهرهای مراغه و زنجان با اتهامات مشابه برای حکاک پور تشکیل شده است.


به گفته حکاک پورموضوع بازجویی های وی در زمان بازداشت، فعالیتهای دانشجویی او در تشکل جمعیت اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان و چاپ و توزیع نشریات دانشجویی قیزیل اوزن و زنگان سوزلری در این دانشگاه و راه اندازی دفتر سازمان غیر دولتی(
NGO) خانه فرزندان آذربایجان در مراغه و دست نوشته های وی بوده است.


یاشار حکاک پور عضو شورای مرکزی جمعیت اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان، مدیر مسئول نشریه دانشجویی هیمه و سردبیر نشریات دانشجویی قیزیل اوزن و زنگان سوزلری در دانشگاه زنجان و مسئول شعبه سازمان غیردولتی(
NGO)خانه فرزندان آذربایجان در مراغه بوده است. وی اکنون در خارج از کشور به سر می برد و مسئول روابط عمومی انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران(آداپ)است.

برگزاری دادگاه فعالین آذربایجانی


جلسه رسیدگی به اتهامات شهروز اسدی فعال مدنی آذربایجانی در گرمی، روز سه شنبه ۷ مهر ۸۸ (۲۹ سپتامبر ۲۰۰۹ ) در شعبه یکم دادگاه انقلاب این شهر برگزار گردیده است.
اتهام این فعال آذربایجانی تبلیغ علیه نطام عنوان گردیده و استنادات قاضی برای طرح این اتهام تابلو تبلیغاتی ترکی مغازه اسدی است.


اسدی پیش از این نیز در دی ماه ۸۷ ( دسامبر ۲۰۰۸)چندین بار به اداره اطلاعات گرمی احضار و برای برداشتن تابلو مغازه اش تحت فشار قرار گرفته بود. بدنبال امتناع این فعال آذربایجانی از تعویض تابلوی مغازه اش، مامورین اداره اطلاعات گرمی او را بازداشت و اقدام به تفتیش مغازه و ضبط تابلوی تبلیغاتی و کامپیوتر وی نموده بودند.


اسدی پس از یک هفته بازداشت موقت به قید وثیقه از زندان آزاد شده بود و جلسه پیشین دادگاه وی روز دوشنبه ۱۰ دی ۸۷ ( ۲۹ دسامبر ۲۰۰۸) برگزار گردیده بود.


بازداشت موقت طولانی


حسن عبداللهی (امید اوغلو) نویسنده و معلم زبان ترکی در تبریز که ۲۲ تیر ٨٨ (۱۳ ژوئیه ۲۰۰۹) در منزل شخصی خود توسط ماموران اداره اطلاعات تبریز بازداشت شده بود پس از گذشت حدود سه ماه از زمان دستگیری همچنان در وضعیتی بلاتکلیف در بند مالی زندان تبریز به سر می برد.
اتهام این فعال فرهنگی آذربایجانی تشکیل گروه غیرقانونی جهت بر هم زدن امنیت ملی از طریق تهیه و تکثیر سی دی با خواست حقوق ملی و زبانی آذربایجانیها عنوان شده است.


آزادی از زندان


آیدین ذاکری از فعالین آذربایجانی در مشگین شهر(خیاو) که ۱۰ خرداد ۸۸ (۳۱ می ۲۰۰۹) توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شده بود پس از تحمل ۹۳ روز بازداشت موقت روز چهارشنبه ۱۱ شهریور۸۸ ( ۲ سپتامبر ۲۰۰۹ ) به قید وثیقه شصت میلیون تومانی از زندان مشگین شهر آزاد شده است.
چندی پیش نیز منصور سیفی، فردین نوبخت، ایلقار موذن زاده، علی فیضی و جعفر آقامحمدی از فعالین مدنی آذربایجانی در مشگین شهر(خیاو) که در ماههای گذشته بازداشت شده بودند همگی پس از مدتی به قید وثیقه از زندان آزاد شده بودند.


بازداشت این فعالین بدنبال پخش اعلامیه هایی در سطح شهر مشگین شهر(خیاو) با مضمون خواستهای ملی و زبانی آذربایجانیها و در اعتراض به توهین سید محمد خاتمی به ترکها صورت گرفته بود و اتهام این افراد اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام عنوان شده است.


نقی احمدی آذر مقدم نویسنده و مورخ آذربایجانی که روز ۱۵ فروردین ۸۸(۴ آوریل ۲۰۰۹) توسط مامورین امنیتی در تبریز دستگیر شده بود پس از تحمل صد و چهل و شش روز بازداشت روز ۹ شهریور ( ۳۱ آگوست ۲۰۰۹ )به قید وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی از زندان تبریز آزاد شده است.
اولین جلسه رسیدگی به اتهامات احمدی آذر روز پنجشنبه ۱۴ آبان ۸۸ ( ۵ نوامبر ۲۰۰۹)برگزار خواهد شد و پرونده از شعبه چهار بازپرسی به شعبه سوم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی علی نژاد منتقل شده است.


نقی احمدی آذر مقدم از اعضای هیئت تحریریه روزنامه شمس تبریز بود . این روزنامه چند سال پیش توقیف شد. این نویسنده آذربایجانی آثاری مانند «زبان ترکی و تاریخ آذربایجان»، «سلطان محمد و مکتب مینیاتور تبریز»، «وقایع مشروطیت» به زبان فارسی و چند کتاب به ترکی تألیف و ترجمه کرده است.
پیمان بشیری از فعال سیاسی آذربایجانی که توسط شعبه یک دادگاه انقلاب تبریز به اتهام تبلیغ علیه نظام به چهار ماه حبس تعزیری محکوم شده بود روز ۲۱ شهریور ۸۸ (۱۲ سپتامبر ۲۰۰۹ )پس از تحمل چهار ماه حبس از زندان تبریز آزاد شده است.


این فعال سیاسی پیش از این در جریان اعتراضات آذربایجانیها به هنگام بازگشائی مدارس در ۲۴ شهریور سال ۸۷ (۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸) توسط ماموران اداره اطلاعات تبریز دستگیر و پس از ۵۰ روز بازداشت از زندان این شهر آزاد شده بود.


محرومیت از تحصیل


فشار بر فعالین دانشجویی آذربایجان در ماههای گذشته افزایش یافته به گونه ای که در ماه های اخیر چهار دانشجوی دانشگاه تبریز بازداشت و برای اجرای حکم سه سال حبس به زندان تبریز فرستاده شده اند.همچنین در ماههای گذشته حداقل ۹ دانشجوی آذربایجانی از ادامه تحصیل در مقطع فوق لیسانس محروم شده اند.


حامد توفیق فعال دانشجویی آذربایجان که در کنکور کارشناسی ارشد سال ۸۸ (۲۰۰۹ - ۲۰۱۰ ) دانشگاه آزاد شرکت کرده بود موفق به دریافت کارنامه نشده است.

 


این فعال دانشجویی آذربایجان بدنبال عدم صدور کارنامه به مرکز آزمون این دانشگاه مراجعه کرده است اما مسئولین به وی گفته اند که صدور کارنامه برای او امکانپذیر نیست.


حامد توفیق از فعالین شناخته شده دانشجویی در دانشگاه تبریز و دبیر سیاسی انجمن اسلامی و دانشجوی ورودی ۸۱ (۲۰۰۲) کارشناسی برق این دانشگاه بود.


به دنبال اعلام نتایج آزمون فوق لیسانس دانشگاههای دولتی سال ۸۸ (۲۰۰۹ - ۲۰۱۰ ) در ایران آمنه قاسم پور دانشجوی روانشناسی دانشگاه تبریز و فعال دانشجویی آذربایجان که موفق به کسب رتبه ۳۶ جهت ورود به دانشگاه شده بود از ورود به دانشگاه محروم شده است. به دنبال پیگیریهای این فعال دانشجویی آذربایجانی از سازمان سنجش آموزش کشور، مسئولین اعلام کرده اند که وی فاقد صلاحیت عمومی جهت ادامه تحصیل در دانشگاه است.


قاسم پور فعال دانشجویی آذربایجان در دانشگاه تبریز و دانشجوی ورودی ۸۳ (۲۰۰۴) رشته روانشناسی در این دانشگاه و عضو کانون آذربایجان شناسی این دانشگاه است.


حکیمه صحت نوشهر فعال حقوق زن آذربایجانی که در آزمون مقطع کارشناسی ارشد جامعه شناسی آزاد ٨٨ (۲۰۰۹ - ۲۰۱۰ ) شرکت کرده بود موفق به دریافت کارنامه نشده است.


این فعال حقوق زن آذربایجانی به هنگام ورود به سایت مرکز آزمون دانشگاه آزاد متوجه شده است که کارنامه ای با مشخصات وی وجود ندارد. به دنبال مراجعه این فعال حقوق زنان به مرکز آزمون دانشگاه آزاد، مسئولین از پاسخگویی در خصوص علت عدم صدور کارنامه برای وی اجتناب کرده اند.
صحت از اعضای کمپین یک میلیون امضا در تبریز و هیات موسس و عضو شورای مرکزی
NGO فراسو و مدیر وبلاگ یاری یول است.


پیش از این و پس از اعلام نتایج کنکور دانشگاههای دولتی در سال ۸۸ (۲۰۰۹ - ۲۰۱۰ )، بهزاد جدی، شهرام شوقی و ابراهیم شهبازی از فعالین دانشجویی آذربایجان نیز از ادامه تحصیل محروم شده بودند.
کمیته انضباطی دانشگاه آزاد ارومیه سید مسعود علوی دانشجوی این دانشگاه را به دو ترم تعلیق از تحصیل محکوم کرده است پیش از این نیز دادگاه انقلاب ارومیه این فعال دانشجویی را به پرداخت دویست هزار تومان جزای نقدی و سی ضربه شلاق محکوم کرده بود.


علوی به هنگام شرکت در تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه ارومیه در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، در ۲۶ خرداد ۸۸ (۱۶ ژوئن ۲۰۰۹) بازداشت و پس از یک روز بازداشت آزاد شده بود.

برخورد شدید با اعتراض زنان


تجمع اعتراضی زنان ساکن محله بهشتی تبریز در روز دوشنبه ۲٣ شهریور۸۸( ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹) با واکنش شدید پلیس و نیروهای امنیتی ایران مواجه شده است.
 زنان شرکت کننده در این تجمع اعتراضی با نشستن در میدان ساعت (میدان مقابل ساختمان شهرداری تبریز) به بیان اعتراض خود پرداخته بودند.ماموران امنیتی و انتظامی ایران در جریان این تجمع با داد زدن بر سر زنان معترض قصد منصرف کردن آنها از خواستهایشان و مرعوب کردن آنها را داشتند. این زنان نسبت به آنچه بی توجهی مسئولین نسبت به خواستهای خانواده های ساکن محله بهشتی در واگذاری اشتراک گاز شهری نامیده می شود معترض بودند.